Lance Burton voerde een act op waarbij een gemaskerde hem tijdens een diner te lijf ging met een sabel, met een persoonsverwisseling als climax. Enkele kritiekpunten en verbetervoorstellen.
Inmiddels is Lance Burton gepensioneerd. Hij stond 30 jaar lang in Las Vegas met een eigen goochelshow, en won als eerste Amerikaan het FISM. Hij staat bekend als klassiek goochelaar, compleet met slipjas, handschoenen, en hoge hoed, maar wist zich daarnaast prima als stuntman te profileren in zijn angstaanjagende ontsnappingstoeren. Ik heb zijn werk regelmatig gezien, en beschouw hem als inspiratie.
Waarom denk ik dan dat ik het beter weet dan Lance en zijn choreografen, over een act die hij wie-weet-hoevaak heeft uitgevoerd?
Dat zal ik vertellen.
Het dinerduel
De act begint door ons een diner te tonen, in een balzaal of restaurant. Lance en de andere mannelijke gasten dragen kostuums, en de dames dragen avondjurken. De tafels en de zaal zijn prachtig aangekleed, en er klinkt romantische vioolmuziek.
Aan een van de tafels zitten een gemaskerde persoon met een zwarte cape, en een dame in een witte jurk. Er volgt een woordenwisseling, en de dame slaat de gemaskerde in zijn gezicht. De gemaskerde loopt weg, waarna Lance de dame het hof maakt. Dan komt de gemaskerde terug, trekt zijn sabel, en valt Lance aan.
Lance en de gemaskerde voeren een overtuigend sabelgevecht op. Lance stapt een tafel op, waar een kandelaar op staat. De gemaskerde haalt uit met zijn sabel, Lance verdedigt zich met de kandelaar. De toppen van de kaarsen vliegen van de kandelaar af. Lance duwt de gemaskerde dan ver van hem af.
Hij stapt opnieuw de tafel op en roept: "wie ben jij, en wat wil je?". Hij trekt het tafellaken over zich heen, terwijl hij op de tafel bukt. De gemaskerde steekt in op Lance' omlakende figuur, stapt zelf de tafel op en gaat achter Lance staan, reikt naar Lance' schouder, en trekt hem met laken en al omhoog.
Plotseling ontploft er iets, verschijnt er een rookwolk voor de tafel, en als die optrekt zien we alleen de gemaskerde op de tafel staan, met het tafellaken in zijn handen. Hij stapt op de grond, loopt naar de dame, trekt het masker en de cape weg, en blijkt Lance Burton te zijn! De dame valt flauw in zijn armen.
Kritiek
Er gebeuren enkele zaken die onlogisch lijken. In een klassieke setting, van een klassieke goochelaar, zie ik graag dat alle gebeurtenissen noodzakelijkerwijs volgen uit de voorgaande. Anders blijf ik zitten met vragen. Die vragen wil ik graag beantwoorden, en dat leidt af van een verder prachtige vertoning.
(Terzijde: er zijn ook acts zoals die van The Amazing Jonathan, waarbij een hoop rare en onverwachte dingen gebeuren. Daar worden de vragen juist vermeden door het gebruik van absurditeit.)
Welke gebeurtenissen?
1. Verstoppen onder een laken.
Van een volwassen man, die zojuist nog stond te sabelen, verwacht je niet dat hij zich onder een laken verstopt.
2. De gemaskerde loopt om Lance heen
Na Lance gestoken te hebben, stapt de gemaskerde de tafel op en gaat achter hem staan. In een echt gevecht steek je nog een keer voor de zekerheid, en dan loop je weg. Je stapt niet diezelfde tafel op, en neemt al helemaal niet de moeite om om je tegenstander heen te stappen en achter hem te gaan staan.
3. Er ontploft iets, er verschijnt rook.
Er is daar, op dat moment, niets in de buurt van de tafel dat zou kunnen ontploffen.
Mogelijke verbeteringen
Zelf ben ik ook goochelaar, dus ik kan vanuit mijn vakkennis gokken waarom Lance zich verschuilt onder dat tafellaken. Ik waardeer dat de persoonsverwisseling die volgt, nu eens een keer niet de allersnelste ter wereld is (hoe indrukwekkend dan ook).
Maar ik ben niet het gemiddeld publiek dat in een hotel in Las Vegas naar een show kijkt ter afleiding van al het gokken en geldverkwisten. Dus moeten de gebeurtenissen niet voor mij verklaard worden, maar voor dat gemiddelde publiek. En daar zie ik de verbeterpunten.
1. Gebruik het laken tegen de rookontwikkeling
Lance verstopt zich eerst onder het laken, en daarna volgt onverwacht een ontploffing met rook. Laten we dat nu eens omdraaien.
Zet iets anders in de fik, bijvoorbeeld met die nog brandende kaarsentoppen die werden afgesneden. Dan neem je dat laken in een poging om het vuur te doven. Zodra het vuur dan teveel wordt, gebruik je het laken als bescherming.
Als bonus kun je dan ook dat stuntelige dialoogje vervangen door "help! Brand!".
2 en 3. De gemaskerde loopt om Lance heen om een fles wiskey te pakken.
Als je die ontploffing uit punt 3 wel wenst, dan kun je dat combineren met een reden voor de gemaskerde, om om Lance heen te lopen: achter de tafel plaatsen we een bar (we zijn ten slotte in een restaurant). De gemaskerde neemt een fles whiskey van de bar en slaat deze stuk op Lance' verborgen hoofd, over het brandende laken. De whiskey ontvlamt en zorgt voor een mooie knal met weinig rook.
Eindoverweging
Of dit een beter effect oplevert, met een betere reactie van het publiek, zou je moeten testen. Lance heeft deze toer talloze malen opgevoerd, en zal hem vast hebben aangepast alnaargelang de publieksreacties. En zo moet het ook. Want zoals Lance ook zelf zegt: uiteindelijk bepaalt het publiek of een act succes heeft.
Wat ik wilde laten zien is dat het soms goed is, om stil te staan bij de handelingen die je uitvoert tijdens een routine. Doe je het zo, omdat je het altijd zo gedaan hebt, of wellicht omdat je niets beters kon bedenken, of wellicht omdat het zo werd bescheven in het instructieboekje? Of heb je verschillende variaties uitgewerkt en getest, en is dit de meest succesvolle?
Dat laatste is wat je zou moeten doen. Variaties uitwerken en testen. Op je bek durven gaan, ervan leren, en weer opstaan. Dat is wat een vak als goochelkunst verdient. Dat is wat je publiek verdient.
Waarom denk ik dan dat ik het beter weet dan Lance en zijn choreografen, over een act die hij wie-weet-hoevaak heeft uitgevoerd?
Dat zal ik vertellen.
Het dinerduel
De act begint door ons een diner te tonen, in een balzaal of restaurant. Lance en de andere mannelijke gasten dragen kostuums, en de dames dragen avondjurken. De tafels en de zaal zijn prachtig aangekleed, en er klinkt romantische vioolmuziek.
Aan een van de tafels zitten een gemaskerde persoon met een zwarte cape, en een dame in een witte jurk. Er volgt een woordenwisseling, en de dame slaat de gemaskerde in zijn gezicht. De gemaskerde loopt weg, waarna Lance de dame het hof maakt. Dan komt de gemaskerde terug, trekt zijn sabel, en valt Lance aan.
Lance en de gemaskerde voeren een overtuigend sabelgevecht op. Lance stapt een tafel op, waar een kandelaar op staat. De gemaskerde haalt uit met zijn sabel, Lance verdedigt zich met de kandelaar. De toppen van de kaarsen vliegen van de kandelaar af. Lance duwt de gemaskerde dan ver van hem af.
Hij stapt opnieuw de tafel op en roept: "wie ben jij, en wat wil je?". Hij trekt het tafellaken over zich heen, terwijl hij op de tafel bukt. De gemaskerde steekt in op Lance' omlakende figuur, stapt zelf de tafel op en gaat achter Lance staan, reikt naar Lance' schouder, en trekt hem met laken en al omhoog.
Plotseling ontploft er iets, verschijnt er een rookwolk voor de tafel, en als die optrekt zien we alleen de gemaskerde op de tafel staan, met het tafellaken in zijn handen. Hij stapt op de grond, loopt naar de dame, trekt het masker en de cape weg, en blijkt Lance Burton te zijn! De dame valt flauw in zijn armen.
Kritiek
Er gebeuren enkele zaken die onlogisch lijken. In een klassieke setting, van een klassieke goochelaar, zie ik graag dat alle gebeurtenissen noodzakelijkerwijs volgen uit de voorgaande. Anders blijf ik zitten met vragen. Die vragen wil ik graag beantwoorden, en dat leidt af van een verder prachtige vertoning.
(Terzijde: er zijn ook acts zoals die van The Amazing Jonathan, waarbij een hoop rare en onverwachte dingen gebeuren. Daar worden de vragen juist vermeden door het gebruik van absurditeit.)
Welke gebeurtenissen?
1. Verstoppen onder een laken.
Van een volwassen man, die zojuist nog stond te sabelen, verwacht je niet dat hij zich onder een laken verstopt.
2. De gemaskerde loopt om Lance heen
Na Lance gestoken te hebben, stapt de gemaskerde de tafel op en gaat achter hem staan. In een echt gevecht steek je nog een keer voor de zekerheid, en dan loop je weg. Je stapt niet diezelfde tafel op, en neemt al helemaal niet de moeite om om je tegenstander heen te stappen en achter hem te gaan staan.
3. Er ontploft iets, er verschijnt rook.
Er is daar, op dat moment, niets in de buurt van de tafel dat zou kunnen ontploffen.
Mogelijke verbeteringen
Zelf ben ik ook goochelaar, dus ik kan vanuit mijn vakkennis gokken waarom Lance zich verschuilt onder dat tafellaken. Ik waardeer dat de persoonsverwisseling die volgt, nu eens een keer niet de allersnelste ter wereld is (hoe indrukwekkend dan ook).
Maar ik ben niet het gemiddeld publiek dat in een hotel in Las Vegas naar een show kijkt ter afleiding van al het gokken en geldverkwisten. Dus moeten de gebeurtenissen niet voor mij verklaard worden, maar voor dat gemiddelde publiek. En daar zie ik de verbeterpunten.
1. Gebruik het laken tegen de rookontwikkeling
Lance verstopt zich eerst onder het laken, en daarna volgt onverwacht een ontploffing met rook. Laten we dat nu eens omdraaien.
Zet iets anders in de fik, bijvoorbeeld met die nog brandende kaarsentoppen die werden afgesneden. Dan neem je dat laken in een poging om het vuur te doven. Zodra het vuur dan teveel wordt, gebruik je het laken als bescherming.
Als bonus kun je dan ook dat stuntelige dialoogje vervangen door "help! Brand!".
2 en 3. De gemaskerde loopt om Lance heen om een fles wiskey te pakken.
Als je die ontploffing uit punt 3 wel wenst, dan kun je dat combineren met een reden voor de gemaskerde, om om Lance heen te lopen: achter de tafel plaatsen we een bar (we zijn ten slotte in een restaurant). De gemaskerde neemt een fles whiskey van de bar en slaat deze stuk op Lance' verborgen hoofd, over het brandende laken. De whiskey ontvlamt en zorgt voor een mooie knal met weinig rook.
Eindoverweging
Of dit een beter effect oplevert, met een betere reactie van het publiek, zou je moeten testen. Lance heeft deze toer talloze malen opgevoerd, en zal hem vast hebben aangepast alnaargelang de publieksreacties. En zo moet het ook. Want zoals Lance ook zelf zegt: uiteindelijk bepaalt het publiek of een act succes heeft.
Wat ik wilde laten zien is dat het soms goed is, om stil te staan bij de handelingen die je uitvoert tijdens een routine. Doe je het zo, omdat je het altijd zo gedaan hebt, of wellicht omdat je niets beters kon bedenken, of wellicht omdat het zo werd bescheven in het instructieboekje? Of heb je verschillende variaties uitgewerkt en getest, en is dit de meest succesvolle?
Dat laatste is wat je zou moeten doen. Variaties uitwerken en testen. Op je bek durven gaan, ervan leren, en weer opstaan. Dat is wat een vak als goochelkunst verdient. Dat is wat je publiek verdient.
Zou het niet mooi zijn als uw evenement een blijvende indruk achterlaat?
Stuur dit formulier op, of e-mail naar emanuel.chester [op] omegajunior.net.