Elke goocheltruuk en elke magische routine heeft een verhaal nodig. Enkel maar opnoemen wat de deelnemers ook kunnen zien, voldoet niet. Hierbij mijn praatje voor de bekers-en-ballen-routine volgens Dai Vernon.
Emanuel Chester
27 Jan. 2014
De bekers-en-ballen-routine zou wel eens de oudste goocheltruuk in de geschiedschrijving kunnen zijn. Sommigen spreken van Egyptische hiërogliefen zijn die deze routine afbeelden. Vandaag vinden we haar bij goochelaars als een teken van vaardigheid, maar ook op straat als een bedriegelijk "kansspel"... waarbij je altijd geld verliest.
Veel goochelaars voeren deze routine uit zoals Dai Vernon deed, want hij staat erom bekend dat hij de truuks, bewegingen, en effecten heeft verbeterd, en subtiliteiten heeft toegevoegd en aangeleerd. Sommigen zijn chopcups gaan gebruiken voor dat beetje magische extra dat je met vingervlugheid niet zo snel nadoet. Er zijn echter weinig artiesten die haar uitvoeren met hun eigen praatje, laat staan een praatje dat niet beschrijft wat er wordt uitgevoerd.
Er is een reden voor dat Dai Vernon elke beweging beschrijft: zijn personage is die van een leraar. Niet voor niets wordt hij de professor genoemd. Als ik u deze routine aan zou leren, zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen. Maar normaal, als ik optreed voor een breed publiek, dan ben ik er niet om mensen wat aan te leren. Ik ben er slechts ter vermaak.
Vandaar dat ik mijn eigen praatje heb ontwikkeld. Het past bij mijn steampunkpersonage, die ik op straat inzet. Het vertelt het verhaal van 3 natuurkundigen (fysici). Hieronder deel ik dat praatje, doorweven met de effecten van de bekers-en-ballenroutine. Het leert u niet over de magische geheimen achter de routine: die kunt u vast wel vinden in een goed boek. En anders kunt u me inhuren als leraar. ;)
Wellicht kent u de grote natuurkundige wetenschappers van onze tijd: Leonardo da Vinci, Galileo Galileï, en Copernicus. Die noemen we Harry Koper.
Zij waren zo belangrijk, dat ze hun eigen studio hadden. (Toon de 3 bekers.) Normale mensen hebben geen studio: ze kunnen nauwelijks een huis betalen! En dus waren onze fysici extraspeciaal.
(Dai Vernon en anderen tonen nu de 3 balletjes. We kunnen ook wat magie gebruiken om ze tevoorschijn te toveren. Simpelweg tonen laat ze onschuldig lijken, wat de latere effecten sterker maakt. Mijn verhaal gaat verder als de 3 bekers op hun kop in een rij op tafel staan, met op elk een balletje.)
Waarom waren zij zo speciaal? Welnu, elke keer als hun werkgever langskwam, waren ze verdwenen. Kijk: eerst verdwijnt Leonardo (gooi de Leonardobal in de lege hand en laat hem verdwijnen). Daarna verdwijnt Galileo (gooi de Galileobal in de lege hand en laat hem ook verdwijnen).
Harrie Koper was echter te langzaam. (Toon de Copernicusbal in de hand.) Zijn werkgever kwam langs en Harrie had niet genoeg tijd om weg te komen. Maar hij was slim: hij had een geheime deur in zijn studio, en kon zich alsnog verdrukken. (Laat de bal verdwijnen.)
En als hun werkgevers zijn vertokken, komen onze wetenschappers terug naar hun studio's. (Leg de bekers plat, en toon het balletje onder elk.)
Op een dag gebeurde er iets bijznders. Wellicht heb je daarover gehoord: meneer H.G.Wells had een tijdmachine uitgevonden. (Bedek elke bal met zijn eigen beker, en bereid ze voor op het volgende effect.). En met die tijdmachine konden onze fysici elkaar opzoeken.
Kijk: meneer Galileï kan zijn studio uit zonder te worden gezien, en op bezoek bij Harrie Koper. (Leg de 2 linker bekers plat en toon dat de middelste bal bij de linker bal terecht is gekomen.)
Nu heeft tijdreizen zo zijn beperkingen: meneer Da Vinci kan niet vooruit in de tijd... (leg de middelste bal terug onder de middelste beker, en de linker bal terug onder de linker beker, en zet de bekers weer rechtop), maar meneer Galileï kan wel achteruit in de tijd en op bezoek bij Leonardo! (Leg de 2 rechter bekers plat en toon dat de middelste bal bij de rechterbal terecht is gekomen.).
En soms wil Galileo alleen maar feesten. Met wetenschap, poker, en bier! (Bedek elke bal met zijn eigen beker, en bereid ze voor op het volgende effect.) Dus neemt hij zijn tijdmachine, en zoekt hij zijn collega's op. (Toon dat de 3 ballen bij elkaar zijn gekomen onder de middelste beker, en toon de buitenste bekers leeg.)
Maar ik heb hun geheim ontdekt. Nou ja, niet zozeer ontdekt, want ik heb het geërfd van mijn overgrootvaders beste vriends buurman zijn papegaai. Een beste schnitzel. (Zet de bekers op elkaar, in voorbereiding op de balpenetratie. Neem de bovenste op, en steek de goochelstok erin.) Ziet u, zoals bij vele tijdmachines, is hij ook relatief in tijd en ruimte, wat in normale termen betekent, dat hij aan de binnenkant groter is. (Voer de illusie uit waarbij de goochelstaf dieper de beker ingaat dan aan de buitenkant wordt gemeten. Zet de beker terug op de andere.)
En dat staat ons toe Da Vinci dwars door de bovenste beker te laten vallen, ziet u? (Voer de penetratie-illusie uit op de bovenste beker.) En als we Galileo daaraan toevoegen, vallen ze beide door de volgende verdieping heen, ziet u? (Voer de penetratie-illusie uit van 2 ballen door 2 bekers.) En als laatste Harrie Koper... (Toon dat alle 3 ballen onder de onderste beker terecht zijn gekomen.)
(Zet de 3 ballen nu op tafel, en zet de bekers erachter. Neem de 2 buitenste bekers ter hand.)
Iets wat weinig mensen beseffen, echter, is dat dit alleen kan, als de tijdstromen elkaar kruisen. En als die kruisen, dan valt de tijdmachine door zichzelf heen. (Toon de illusie waarbij de ene beker door de andere valt.)
(Plaats de bekers weer in een rij met de opening op tafel. Leg op elk een bal.) En dat betekent dat wanneer onze fysici willen ontsnappen van hun werkgevers, zoals Da Vinci van de Medici (werp die bal van de beker in uw lege hand, en plaats hem eronder), en Galileo van de universiteitsdecaan (werp die bal van de beker in uw lege hand, en plaats hem eronder),en meneer Koper van de directeur van de telescopenfabriek (werp die bal van de beker in uw lege hand, en schiet hem eronder van de zijkant), dan vinden ze ze niet terug in hun eigen studio, maar in die van Galileo. Met wetenschap, poker, en bier!
Nu wordt het pas echt vreemd als de tijdmachines niet worden voortgedreven door een tijdvortex (zet elke beker op tafel, opening omlaag, met de rand op zijn bal), maar in plaats daarvan een waarschijnlijkheidsmotor hebben. Juist ja, zoals in de Hitchhiker's Guide to the Universe. (Tik elke beker over zijn bal.)
Want als we meneer Da Vinci nemen en hem verplaatsen naar een plek heel ver weg (stop die bal in een jas-, vest-, of broekzak), en we doen hetzelfde met meneer Galileï, en we laten Chief O'Brien meneer Koper neerstralen naar een planeet, wie blijft er dan achter in de studio's? Precies: mevrouw La Curie, meneer Einstein, en Edward Hubble. (Produceer de grotere, andersgekleurde ballen vanonder elke beker. Sommige artiesten gebruiken fruit.)
Maar wat mij het meest verbaast, is dit optreden van dokter Van der Ploeg! (Til de middelste beker op om een extra productie te tonen. Ik gebruik een ei. Sommigen nemen een nog grotere bal. David Copperfield heeft wel eens een muis getoond.)
Ik kies ervoor mijn praatjes te delen. Niet omdat ik wil dat u ze kopieert. Maar als u dat doet: dank u wel voor de eer! Maar nee; ik wil dat u begrijpt dat we een verhaal kunnen opzetten dat past bij de routines en personages die we gebruiken tijdens ons optreden. Mijn verhaal moet anders zijn dan het uwe, want ik ben anders dan u.
Het kost wat moeite, en een beetje tijd, om een eigen verhaal te schrijven, maar u zult zien dat het de moeite waard is: u geeft uw publiek een voorstelling zoals geen enkele andere goochelaar. U maakt uzelf uniek, en daarmee hun beleving onvergetelijk.
Wat voor verhaal zou u bedenken voor deze routine?
Veel goochelaars voeren deze routine uit zoals Dai Vernon deed, want hij staat erom bekend dat hij de truuks, bewegingen, en effecten heeft verbeterd, en subtiliteiten heeft toegevoegd en aangeleerd. Sommigen zijn chopcups gaan gebruiken voor dat beetje magische extra dat je met vingervlugheid niet zo snel nadoet. Er zijn echter weinig artiesten die haar uitvoeren met hun eigen praatje, laat staan een praatje dat niet beschrijft wat er wordt uitgevoerd.
Er is een reden voor dat Dai Vernon elke beweging beschrijft: zijn personage is die van een leraar. Niet voor niets wordt hij de professor genoemd. Als ik u deze routine aan zou leren, zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen. Maar normaal, als ik optreed voor een breed publiek, dan ben ik er niet om mensen wat aan te leren. Ik ben er slechts ter vermaak.
Vandaar dat ik mijn eigen praatje heb ontwikkeld. Het past bij mijn steampunkpersonage, die ik op straat inzet. Het vertelt het verhaal van 3 natuurkundigen (fysici). Hieronder deel ik dat praatje, doorweven met de effecten van de bekers-en-ballenroutine. Het leert u niet over de magische geheimen achter de routine: die kunt u vast wel vinden in een goed boek. En anders kunt u me inhuren als leraar. ;)
Een verhaal van 3 fysici
Wellicht kent u de grote natuurkundige wetenschappers van onze tijd: Leonardo da Vinci, Galileo Galileï, en Copernicus. Die noemen we Harry Koper.
Zij waren zo belangrijk, dat ze hun eigen studio hadden. (Toon de 3 bekers.) Normale mensen hebben geen studio: ze kunnen nauwelijks een huis betalen! En dus waren onze fysici extraspeciaal.
(Dai Vernon en anderen tonen nu de 3 balletjes. We kunnen ook wat magie gebruiken om ze tevoorschijn te toveren. Simpelweg tonen laat ze onschuldig lijken, wat de latere effecten sterker maakt. Mijn verhaal gaat verder als de 3 bekers op hun kop in een rij op tafel staan, met op elk een balletje.)
Waarom waren zij zo speciaal? Welnu, elke keer als hun werkgever langskwam, waren ze verdwenen. Kijk: eerst verdwijnt Leonardo (gooi de Leonardobal in de lege hand en laat hem verdwijnen). Daarna verdwijnt Galileo (gooi de Galileobal in de lege hand en laat hem ook verdwijnen).
Harrie Koper was echter te langzaam. (Toon de Copernicusbal in de hand.) Zijn werkgever kwam langs en Harrie had niet genoeg tijd om weg te komen. Maar hij was slim: hij had een geheime deur in zijn studio, en kon zich alsnog verdrukken. (Laat de bal verdwijnen.)
En als hun werkgevers zijn vertokken, komen onze wetenschappers terug naar hun studio's. (Leg de bekers plat, en toon het balletje onder elk.)
Op een dag gebeurde er iets bijznders. Wellicht heb je daarover gehoord: meneer H.G.Wells had een tijdmachine uitgevonden. (Bedek elke bal met zijn eigen beker, en bereid ze voor op het volgende effect.). En met die tijdmachine konden onze fysici elkaar opzoeken.
Kijk: meneer Galileï kan zijn studio uit zonder te worden gezien, en op bezoek bij Harrie Koper. (Leg de 2 linker bekers plat en toon dat de middelste bal bij de linker bal terecht is gekomen.)
Nu heeft tijdreizen zo zijn beperkingen: meneer Da Vinci kan niet vooruit in de tijd... (leg de middelste bal terug onder de middelste beker, en de linker bal terug onder de linker beker, en zet de bekers weer rechtop), maar meneer Galileï kan wel achteruit in de tijd en op bezoek bij Leonardo! (Leg de 2 rechter bekers plat en toon dat de middelste bal bij de rechterbal terecht is gekomen.).
En soms wil Galileo alleen maar feesten. Met wetenschap, poker, en bier! (Bedek elke bal met zijn eigen beker, en bereid ze voor op het volgende effect.) Dus neemt hij zijn tijdmachine, en zoekt hij zijn collega's op. (Toon dat de 3 ballen bij elkaar zijn gekomen onder de middelste beker, en toon de buitenste bekers leeg.)
Maar ik heb hun geheim ontdekt. Nou ja, niet zozeer ontdekt, want ik heb het geërfd van mijn overgrootvaders beste vriends buurman zijn papegaai. Een beste schnitzel. (Zet de bekers op elkaar, in voorbereiding op de balpenetratie. Neem de bovenste op, en steek de goochelstok erin.) Ziet u, zoals bij vele tijdmachines, is hij ook relatief in tijd en ruimte, wat in normale termen betekent, dat hij aan de binnenkant groter is. (Voer de illusie uit waarbij de goochelstaf dieper de beker ingaat dan aan de buitenkant wordt gemeten. Zet de beker terug op de andere.)
En dat staat ons toe Da Vinci dwars door de bovenste beker te laten vallen, ziet u? (Voer de penetratie-illusie uit op de bovenste beker.) En als we Galileo daaraan toevoegen, vallen ze beide door de volgende verdieping heen, ziet u? (Voer de penetratie-illusie uit van 2 ballen door 2 bekers.) En als laatste Harrie Koper... (Toon dat alle 3 ballen onder de onderste beker terecht zijn gekomen.)
(Zet de 3 ballen nu op tafel, en zet de bekers erachter. Neem de 2 buitenste bekers ter hand.)
Iets wat weinig mensen beseffen, echter, is dat dit alleen kan, als de tijdstromen elkaar kruisen. En als die kruisen, dan valt de tijdmachine door zichzelf heen. (Toon de illusie waarbij de ene beker door de andere valt.)
(Plaats de bekers weer in een rij met de opening op tafel. Leg op elk een bal.) En dat betekent dat wanneer onze fysici willen ontsnappen van hun werkgevers, zoals Da Vinci van de Medici (werp die bal van de beker in uw lege hand, en plaats hem eronder), en Galileo van de universiteitsdecaan (werp die bal van de beker in uw lege hand, en plaats hem eronder),en meneer Koper van de directeur van de telescopenfabriek (werp die bal van de beker in uw lege hand, en schiet hem eronder van de zijkant), dan vinden ze ze niet terug in hun eigen studio, maar in die van Galileo. Met wetenschap, poker, en bier!
Nu wordt het pas echt vreemd als de tijdmachines niet worden voortgedreven door een tijdvortex (zet elke beker op tafel, opening omlaag, met de rand op zijn bal), maar in plaats daarvan een waarschijnlijkheidsmotor hebben. Juist ja, zoals in de Hitchhiker's Guide to the Universe. (Tik elke beker over zijn bal.)
Want als we meneer Da Vinci nemen en hem verplaatsen naar een plek heel ver weg (stop die bal in een jas-, vest-, of broekzak), en we doen hetzelfde met meneer Galileï, en we laten Chief O'Brien meneer Koper neerstralen naar een planeet, wie blijft er dan achter in de studio's? Precies: mevrouw La Curie, meneer Einstein, en Edward Hubble. (Produceer de grotere, andersgekleurde ballen vanonder elke beker. Sommige artiesten gebruiken fruit.)
Maar wat mij het meest verbaast, is dit optreden van dokter Van der Ploeg! (Til de middelste beker op om een extra productie te tonen. Ik gebruik een ei. Sommigen nemen een nog grotere bal. David Copperfield heeft wel eens een muis getoond.)
Overpeinzingen
Ik kies ervoor mijn praatjes te delen. Niet omdat ik wil dat u ze kopieert. Maar als u dat doet: dank u wel voor de eer! Maar nee; ik wil dat u begrijpt dat we een verhaal kunnen opzetten dat past bij de routines en personages die we gebruiken tijdens ons optreden. Mijn verhaal moet anders zijn dan het uwe, want ik ben anders dan u.
Het kost wat moeite, en een beetje tijd, om een eigen verhaal te schrijven, maar u zult zien dat het de moeite waard is: u geeft uw publiek een voorstelling zoals geen enkele andere goochelaar. U maakt uzelf uniek, en daarmee hun beleving onvergetelijk.
Wat voor verhaal zou u bedenken voor deze routine?
Zou het niet mooi zijn als uw evenement een blijvende indruk achterlaat?
Stuur dit formulier op, of e-mail naar emanuel.chester [op] omegajunior.net.